Başlıklar
GAO Raporundan Kruvazör Modernizasyonuna İlişkin Bulgular
Bu hafta, Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti Hesap Verme Ofisi (GAO), Kruvazör Modernizasyon programının derslerini ve eksikliklerini detaylandıran önemli bir rapor yayınladı. Bu rapor, program süresince ABD Donanması yetkilileri tarafından sağlanan çeşitli beyanlara dayanmaktadır.
Kruvazör Modernizasyon programı, Donanmanın Ticonderoga sınıfı güdümlü füze kruvazör filosunu aşamalı olarak emekliye ayırma kararının ardından başlatıldı. İlk yedi Ticonderoga sınıfı kruvazörün emekliye ayrılması önerisi 2012 yılında ortaya çıktı. Ancak, Kongre bu planı reddetti ve bunun yerine filonun modernizasyonu için fon tahsis etti ve böylece Kruvazör Modernizasyon programının neredeyse 15 yıllık yolculuğu başladı.
Kruvazör Modernizasyon Süreci
2015 Mali Yılı Başkanlık Bütçesinde yer alan Aşamalı Modernizasyon Planı hakkında ABD Donanması ve Kongre arasında kapsamlı tartışmaların ardından, Donanma “2-4-6” olarak bilinen bir strateji benimsedi. GAO’ya göre, bu strateji şu şekilde tanımlanmıştır:
- Toplam 11 kruvazör, on yıl içinde modernize edilecektir; her yıl en fazla 2 kruvazör modernizasyon döngüsüne dahil edilecektir.
- Her kruvazör için modernizasyon süresi 4 yıla kadar sürecektir.
- Aynı anda modernizasyon geçiren kruvazör sayısı en fazla 6 olacaktır.
Modernizasyon çabası kapsamında, Donanma gemi mürettebatını 350’den sadece 45’e düşürmeyi planladı ve gemilere koruma çalışmaları yapılırken ‘bakıcı’ rolüne geçiş yapıldı. Gemiler devre dışı kalsalar da, görevde kalmaya devam ettiler. GAO’ya göre, bu tür uygulamalar, benzer modernizasyon veya bakım çalışmaları geçiren ABD Donanması gemileri için sıradışı bir durumdur.
90 gün süren hazırlık aşamasının ardından, koruma çalışmalarını içeren gerçek modernizasyon süreci başlayacak, bir veya iki 180 günlük Donanma Operasyonları Şefi (CNO) bakım dönemini takip edecek, ardından ana 550 günlük CNO kuru havuz bakım aşaması gerçekleşecekti. Modernizasyon döngüsü, beş mali yıl boyunca devam edecek şekilde tasarlandı ve modernizasyonun ortasında mürettebat boyutlarının yeniden 350’ye çıkarılması planlandı, böylece tam operasyonel duruma sorunsuz bir geçiş sağlanacaktı.
Başarısızlıkların Nedenleri
Yapılandırılmış bir yaklaşım olmasına rağmen, Kruvazör Modernizasyon programı nihayetinde başarısızlığa uğradı; bu, uzun vadeli planlamanın eksikliği ve bu kadar karmaşık bir girişim için yetersiz hazırlık nedeniyle oldu. Program, 9,000’den fazla sözleşme değişikliğiyle karşı karşıya kaldı—bu da önemli gecikmelere ve kapsam genişlemelerine yol açarak modernizasyon sürecini hem yükleniciler hem de ABD Donanması denetçileri için karmaşık hale getirdi. GAO raporu, önceden hazırlığın neredeyse hiç yapılmadığını ve alternatif stratejilerin incelenmediğini vurgulamaktadır.
Donanma, kruvazör modernizasyon çabası için kritik olan temel program planlama ve denetim belgelerini oluşturmakta başarısız oldu; bu belgeler arasında bir edinim stratejisi, bağımsız maliyet tahminleri, risk yönetim planları ve düzenli Donanma programı denetim toplantıları yer almaktadır; bunlar Donanma yetkilileri tarafından belirtilmiştir.
Beş Ticonderoga sınıfı kruvazörün—USS Cowpens, USS Vicksburg, USS Gettysburg, USS Chosin ve USS Cape St. George—modernizasyonu için orijinal maliyet tahmini 2.44 milyar dolar olarak öngörülmüştü. Ancak, GAO bulguları bu tahminin %36 oranında arttığını ve ek 881 milyon dolara ulaştığını göstermektedir.
Ayrıca, programı etkileyen takvim gecikmeleri vardı. Modernizasyon, 2-4-6 stratejisi kapsamında dört yıllık bir süre için planlanmış olsa da, gerçek zaman dilimleri üç ila beş yıl arasında uzadı ve her gemi modernizasyon ve onarım için benzersiz gereksinimler sundu. Modernizasyon aşamasına giren dört gemi—USS Hué City, USS Anzio, USS Cowpens ve USS Vicksburg—asla tamamlanmadı.
Donanma, bu planlanmamış görevlerin kök nedenlerini belirlemek veya gelecekteki yüzey gemisi modernizasyon girişimlerinde benzer planlama hatalarını önlemek için kök neden azaltma stratejileri geliştirmek konusunda henüz bir adım atmadı.
ABD Donanması, üç Ticonderoga sınıfı kruvazörü modernize etmek için neredeyse 4 milyar dolar yatırım yaptı ve bunların toplam hizmet ömrünü ek olarak 10 yıl uzatarak 2030 yılına kadar sürmesini sağladı. En son hizmet ömrü uzatması, Donanma Sekreteri Carlos Del Toro tarafından Kasım ayı başında duyuruldu. Ticonderoga sınıfı kruvazör filosunun detaylı dökümleri Naval News de bulunabilir.
Harcanan toplam 4 milyar dolardan 1.84 milyar doları, asla filosuna yeniden katılmayan dört kruvazöre tahsis edildi. Eğer Donanma, bu kruvazörlerden biri olan USS Cowpens için modernizasyon tamamlama sürecine devam etmeyi planlarsa, bu en az 88 milyon dolar ve ek olarak üç yıl kuru havuz çalışması gerektirecektir; bu, Yüzey Gemisi Modernizasyon Program Ofisi’ne göre belirtilmiştir. Ancak, USS Cowpens‘in günlük yönetiminden sorumlu Donanma yetkilileri, GAO’ya göre, kalan işin miktarını hiç hesaplamadıklarını belirtmiştir.
DDG MOD 2.0 için Alınan Dersler
GAO, Donanma’nın planlanmamış işlerin temel nedenlerini değerlendirmesi, azaltma stratejileri geliştirmesi ve bu stratejileri politika haline getirmesi için altı öneri sunmuştur. Ayrıca, Donanma’nın gelecekteki yüzey gemisi modernizasyon çabalarında benzer sorunların tekrarını önlemek için genel kalite güvencesi yaklaşımını yeniden gözden geçirmesi teşvik edilmektedir.
Kruvazör Modernizasyon programı, Kongre, ABD Donanması ve GAO tarafından geniş ölçüde bir başarısızlık olarak kabul edilmektedir. Bu tür başarısızlıkların tekrar etme riski, Donanma bu eksiklikleri ve bunlara katkıda bulunan faktörleri kabul etmediği sürece oldukça yüksektir. GAO raporuna yanıt olarak, ABD Donanması altı önerinin tamamına katıldığını bildirmiş ve bu derslerin gelecekteki çabalarda unutulmamasını sağlama taahhüdünde bulunmuştur.
Kruvazör modernizasyonu gibi modernizasyon programlarının yönetimi, artık daha fazla dikkatle ele alınmaktadır; örneğin, Arleigh Burke sınıfı güdümlü füze destroyer filosunun (DDG Modernizasyon 2.0) modernizasyonu. Donanma, bu girişimle ilişkili karmaşıklıkları ve potansiyel zorlukları aşmak için kademeli adımlar atmaktadır ve bu çabanın maliyeti 20 gemi için 17 milyar doları aşabilir. Amfibi filo için gelecekteki modernizasyon çabaları da bu kritik dersleri içerecektir.
“DDG modernizasyon çabası, kruvazör modernizasyon deneyiminden elde edilen derslerle şekillendirilmiştir. DDG çabası için yaklaşım, dört gemiyi temel alarak ‘Emekle, Yürüyerek, Koşarak’ inisiyatifi olarak yapılandırılmıştır,” dedi Destroyer Modernizasyon 2.0 (DDG MOD 2.0) Program Yöneticisi Kaptan Tim Moore, Sea Air Space 2024 etkinliği sırasında.
USS Pinckney (DDG 91), Şubat 2024’te San Diego’da, AN/SLQ-32(V)7 yüzey elektronik harp sistemlerini entegre eden bir modernizasyon aşamasını yeni tamamlamış olarak sergilenmektedir. Sonraki bir modernizasyon aşaması, AN/SPY-6(V)4 AESA radarları ve Aegis Baseline 10 savaş sistemi entegre edecektir.
